Η «Ψυχολογία των ασθενών» θα μπορούσε να αποτελέσει μια ξεχωριστή ειδικότητα μέσα στην ιατρική εάν δεν είχε ακριβώς αυτόν τον στόχο, να βοηθήσει τον κάθε θεραπευτή να ξεπεράσει τον «ειδικευμένο» τρόπο σκέψης του, ανάλογα με την ειδικότητα του, έτσι ώστε να αντιμετωπίσει τον ασθενή σαν ένα σωμαψυχικό σύνολο και όχι σαν απομονωμένο όργανο ή οργανικό σύστημα που πάσχει ανεξάρτητα από την υπόλοιπη σωματοψυχική του δομή.
Αποτελεί λοιπόν αναγκαιότητα, για μια ολοκληρωμένη θεραπευτική αντιμετώπιση του ασθενή, η ενασχόληση πέρα από την συγκεκριμένη πάθηση, με όλους αυτούς τους σωματοψυχικούς παράγοντες που οδήγησαν σ ’αυτή, καθώς και η φροντίδα και επεξεργασία των ψυχικών επακόλουθων που έχει η σωματική πάθηση σ’ αυτόν.