Members Login
Username 
 
Password 
    Remember Me  
 
18_ΑΝΩ FORUMS PAGE -> ΨΥΧΗ - ΟΥΣΙΕΣ - ΕΞΑΡΤΗΣΗ - ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ -> η πορεία προς τη λύτρωση - απ' το ανθρώπινο στο θεϊκό
Post Info TOPIC: η πορεία προς τη λύτρωση - απ' το ανθρώπινο στο θεϊκό
ketaset


Status: Offline
Posts: 4
Date:
η πορεία προς τη λύτρωση - απ' το ανθρώπινο στο θεϊκό
Permalink   

Έτσι όπως βλέπω τη διαδικασία απεξάρτησης αυτή τη στιγμή έχει 3 στάδια, το κάθε ένα δυσκολότερο από το προηγούμενο:
Το πρώτο είναι η σωματική απεξάρτηση. Κόλαση μεν αλλά παιχνιδάκι συγκρινόμενο με τα άλλα δύο. Απλά ξαπλώνεις στο κρεβάτι και μετά τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει το θαυμαστό αλλά καταταλαιπωρημένο σώμα σου. Αρχίζει πανικόβλητο να ξερνά από διάφορες οδούς τις τοξίνες. Εμετοί, διάρροιες, ιδρώτες συνεχώς. Ακόμη και το πιο απομακρυσμένο κύτταρο είχε μάθει να λειτουργεί με την ηρωίνη, όπως λειτουργεί με οξυγόνο και γλυκόζη. Είχε προσαρμόσει τη βιοχημεία του στην παρουσία της πρέζας η οποία του έδινε έξτρα δύναμη χωρίς να προσπαθεί το ίδιο. Και ξαφνικά αποστερείται από την πρέζα. Και όχι μόνο ένα κύτταρο, αλλά όλα τα δισεκατομμύρια κύτταρα του σώματος ταυτόχρονα. Αρχίζουν σταδιακά να επαναλειτουργούν βιοχημικά συστήματα που αλλοιώθηκαν από την ουσία. Εσύ απλά «απολαμβάνεις» τη διαδρομή, την οποία θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ως την τιμωρία που επιβάλλει το σώμα σου στην ψυχή σου γιΆ αυτό που του έκανες. Πονάς ολόκληρος όπως στη χειρότερη γρίπη, το στομάχι σου απορρίπτει οποιαδήποτε τροφή με αυτόματο εμετό, και ότι περάσει προωθείται ταχύτατα στην αποβολή με διάρροια. Τρέμεις από το κρύο, άσχετα αν έξω επικρατεί καύσωνας με 40 βαθμούς. Και μόλις πας να σκεπαστείς, αρχίζεις να ιδρώνεις, ζεσταίνεσαι τρομερά και ξεσκεπάζεσαι, μόνο και μόνο για να ξαναρχίσεις να τρέμεις. Βέβαια δεν τρέμεις μόνο από το κρύο αλλά και από την τρομερή υπερδιέγερση που προκαλεί η αποδιοργάνωση των νευρικών σου κυττάρων. Τα χέρια σου και τα πόδια σου τινάζονται με σπασμούς και σχεδόν μπορείς να ακούσεις τον εγκέφαλό σου να ουρλιάζει. Εννοείται πως ο ύπνος έχει καταργηθεί, κοιμάσαι 3 ώρες το πολύ και αυτό με διακοπές. Το δέρμα σου είναι σε μια διαρκή ανατριχίλα και καλύπτεται μόνιμα από έναν κολλώδη ιδρώτα, με αποτέλεσμα ότι σε αγγίζει να σε αηδιάζει και να εντείνει την ανατριχίλα και την ενόχληση. Και φυσικά η εξάντληση είναι δεδομένη. Ακόμα και το να μείνεις καθιστός πάνω από 3-4 λεπτά σε κουράζει και επιτείνει την ταλαιπωρία σου. Στην παρούσα φάση οποιοδήποτε αναλγητικό ή ηρεμιστικό φάρμακο προσφέρει μια ελάχιστη ανακούφιση, σχεδόν αμελητέα. Το μαρτύριο παραμένει αμετάβλητο και το μόνο «αντίδοτο» στην κατάστασή σου είναι η ηρωίνη (ή κάποιο άλλο ισχυρό οπιοειδές). Βέβαια αν ξαναπιείς βελτιώνεσαι θεαματικά μεν, αλλά μόνο για εκείνη την ημέρα. Την επόμενη ξαναβρίσκεσαι πίσω στην αρχή και πρέπει να ξαναπεράσεις όλο αυτό από το μηδέν. Το καλό είναι ότι κάθε μέρα διαπιστώνεις ότι είσαι λίγο καλύτερα από την προηγούμενη και θαυμάζεις τον οργανισμό σου που τόσο υπέροχα ξεπερνάει λίγο λίγο την «δηλητηρίαση» της ουσίας και αρχίζει να ορθοποδεί μόνος του πλέον, χωρίς την ανάγκη κάποιου χημικού που πρέπει να του βρίσκεις εσύ. Μετά από μία εβδομάδα, το πολύ 10 ημέρες, επανακτά σταδιακά φυσιολογική λειτουργία και σου παραδίδει τα ηνία.
Και συνεχίζεις στο δεύτερο στάδιο, αυτό την ψυχικής απεξάρτησης. ¶θλος, τεράστιο κατόρθωμα και το πιθανότερο σημείο υποτροπών (πολλών, όχι μίας). Ξαφνικά πρέπει να μάθεις να ζεις χωρίς την πρέζα. Το οποίο μπορεί να ακούγεται απλό αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας εφιάλτης, ή μάλλον ο εφιάλτης είναι σαφώς προτιμότερος από αυτό το στάδιο. Αρχικά θα πρέπει να αντιπαλέψεις την ανεπάρκεια του εγκεφάλου σου να παράγει και να διαχειριστεί τις δικές του ενδορφίνες, γεγονός που μεταφράζεται στο ότι ζεις σε κατάσταση πλήρους ανηδονίας (έλλειψη ικανότητας για ευχαρίστηση). Το πιο ευχάριστο πράγμα που σου συμβαίνει είναι ο ύπνος, όπου ο ύπνος είναι κάπως έτσι: ξαπλώνεις στο κρεβάτι, στριφογυρίζεις, στριφογυρίζεις, στριφογυρίζεις και ξαφνικά ανάμεσα σε δύο στριφογυρίσματα συνειδητοποιείς ότι έχεις κοιμηθεί και έχεις ξυπνήσει, είναι ήδη πρωί και εσύ δεν έχεις πάρει πρέφα το πότε κοιμήθηκες, πότε και αν ονειρεύτηκες, δεν έχεις απολαύσει τον ύπνο και πρέπει να σηκωθείς γιατί έχεις ξυπνήσει. Και μετά αρχίζει ο εφιάλτης της μέρας που ξεκίνησε, γιατί κάθε μέρα είναι ένας εφιάλτης. Όλα τα πράγματα σου φαίνονται χωρίς νόημα, όχι όπως στην κατάθλιψη, αλλά ότι και να κάνεις δε θα νοιώσεις την παραμικρή ευχαρίστηση απλά γιατί ο εγκέφαλός σου δεν έχει χημικά νομίσματα για να σε ανταμείψει για τις πράξεις σου. Οτιδήποτε και να σκεφτείς να κάνεις θα το κάνεις καταναγκαστικά για να μη βαρεθείς θανάσιμα, και όταν το κάνεις θα αναρωτιέσαι γιατί το έκανες αφού και πάλι το ίδιο σκατά αισθάνεσαι. Και φυσικά αυτό περιλαμβάνει και τις σχέσεις σου αφού κάθε διαπροσωπική επαφή είναι εξίσου άχρωμη και άγευστη, όχι επειδή δεν έχει χρώμα και γεύση αλλά επειδή ο εγκέφαλός σου δεν έχει τη δυνατότητα να τα καταλάβει. Το μόνο θετικό στην όλη υπόθεση είναι ότι κάθε φορά που θα κάνεις κάτι, στο τέλος θα σκέφτεσαι ότι, για δες, το έκανες χωρίς να χρειάζεται να είσαι πιωμένος, κάτι το οποίο ήταν κανόνας στην προηγούμενη ζωή σου για οτιδήποτε. Βέβαια ακόμα και αυτό το θετικό εσύ δεν μπορείς ακόμα να το νοιώσεις ως θετικό, να σου προκαλέσει την παραμικρή χαρά, αλλά η λογική σου θα σου λέει ότι δε μπορεί, είναι κάτι θετικό. Κατά τα άλλα όση ώρα θα είσαι ξύπνιος θα πρέπει συνεχώς να διώχνεις απΆ το μυαλό σου την πρέζα και να αντιπαλεύεις το εξαρτημένο κομμάτι της ψυχής σου που σου λέει πόσο χάλια είναι η ζωή σου και ότι πρέπει να της δώσεις το καύσιμό του για να σου δώσει το κλειδί για λίγη ευτυχία που μόνο αυτό κρατάει. Και επειδή το κομμάτι αυτό έχει μάθει να είναι πολύ πονηρό (έτσι μεγάλωσε, γιατί έπρεπε να βρίσκει την τροφή του, την πρέζα, σε έναν κόσμο πονηρό και παράνομο) μπορεί να σε ξεγελάσει πριν καν το καταλάβεις. Για παράδειγμα θα σου πει ότι μπορείς να πας να πιείς μια φορά, δεν πειράζει τώρα που καθάρισες. Ίσα ίσα θα νιώσεις καλά, κάτι που σου έχει λείψει πάρα πολύ τον τελευταίο καιρό, ενώ δεν θα βγάλεις στερητικό σύνδρομο με τη μία φορά. Και εσύ θα πρέπει να το απορρίψεις και να επιλέξεις να συνεχίσεις να ζεις στην βαρεμάρα, γιατί ξέρεις ότι η μία φορά θα γίνει δεύτερη αύριο, μεθαύριο, και εξάλλου το έχεις ξαναπεράσει αυτό και κατέληξες ξανά εξαρτημένος πάνω στον μήνα. Επίσης το εξαρτημένο κομμάτι της ψυχής σου έχει υπό τον πλήρη έλεγχό του την περιοχή εκείνη του εγκεφάλου σου που δημιουργεί και ελέγχει τις παρορμήσεις σου. Έτσι κάθε φορά που θα βλέπεις κάτι που είχε σχέση με την προηγούμενη περίοδο χρήσης (σύριγγες, καλαμάκια, αλουμινόχαρτα, μέρη που πήγαινες να πιείς, φίλους με τους οποίους έπινες, ακόμα και το λεωφορείο που έπαιρνες για να πας να αγοράσεις), θα σου εξαπολύει μια σφοδρή επίθεση παρορμήσεων με σκοπό να τσακίσει την άμυνά σου και να σε στείλει να βρεις για να πιείς. Οι παρορμήσεις αυτές είναι κάπως έτσι: έχεις να πιείς νερό μία ολόκληρη ημέρα, το στόμα σου είναι απολύτως στεγνό, έχει τρομερή ζέστη και εσύ είσαι έξω και τριγυρνάς στον ήλιο. Μόλις γυρίσεις σπίτι βλέπεις ένα ποτήρι δροσερό κρυστάλλινο νερό με παγάκια πάνω στο τραπέζι. Πρέπει να μην απλώσεις το χέρι για να το πάρεις και να μην το πιείς, ούτε σήμερα. Τέτοιου είδους παρορμήσεις θα πρέπει να υπερνικήσεις. Δεν είναι τυχαίο που πολύ μεγάλο ποσοστό υποτροπών συμβαίνει σε αυτό το στάδιο. Το καλό είναι ότι όπως είπα, το εξαρτημένο κομμάτι της ψυχής σου τρέφεται με την πρέζα. Αν καταφέρεις να του στερήσεις αυτή την τροφή για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα (τουλάχιστον 9 μήνες με 1 χρόνο), θα πεθάνει. Αργεί βέβαια να γίνει αυτό, αλλά όσο του στερείς την τροφή του, όσο περνάει ο χρόνος, τόσο πιο αδύναμο γίνεται και τόσο πιο εύκολο γίνεται για σένα να κερδίζεις τις μάχες σου με αυτό.
Και έτσι σταδιακά μεταφέρεσαι στο τρίτο στάδιο. Το στάδιο αυτό μπορεί να διαρκέσει και μέχρι να φύγεις από τη ζωή, και περιέχει μέσα του μία ποιότητα θεϊκή. Είναι το στάδιο που πρέπει να συγχωρήσεις τον εαυτό σου. ΓιΆ αυτά που έκανες και για όσα δεν έκανες. Και όταν λέμε συγχώρεση δεν εννοούμε μια επιφανειακή συγγνώμη, αλλά κάτι βαθύτερο, να το νιώσεις μέσα σου και να σε λυτρώσει. Είναι μια διαδικασία που δεν χρειάζεται πάλη και δεν είναι τόσο έντονη όσο το προηγούμενο στάδιο, αλλά χρειάζεται συνεχές και επίμονο σκάλισμα στο χωράφι της ψυχής, το οποίο δεν γνωρίζει κανείς, ούτε εσύ από πριν, το πόσο θα διαρκέσει. Όσο καιρό ήσουν εξαρτημένος έκανες πράγματα για τα οποία ντρέπεσαι. Ξόδεψες υπέρογκα ποσά, πούλησες προσωπικά σου αντικείμενα αξίας, για παράδειγμα εκείνη τη χρυσή αλυσίδα που σου είχε δώσει η μητέρα σου, και η οποία πήγαινε από γονείς σε παιδιά για πολλές γενιές στο σόι σου. Και εσύ πήγες και τη «σκότωσες» για 40 ευρώ και την μετέτρεψες σε σκουρόχρωμο διάλυμα που έβαλες στις φλέβες σου για να σε κάνει καλά για μία ημέρα και μετά το κατούρησες. Όταν τελείωσαν τα δικά σου αντικείμενα αξίας, άρχισες να κλέβεις από τους γύρω σου. Πήρες χρυσά κοσμήματα της μητέρας σου, ρολόγια και κινητά του πατέρα σου, τις πιστωτικές των αδελφών σου, χρήματα από τα πορτοφόλια των φίλων σου και των ατόμων που ήταν γύρω σου. Σκέφτηκες και πραγματοποίησες απάτες για να βγάλεις λεφτά, σε έδιωξαν από δουλειές όταν κατάλαβαν ότι τους έκλεβες και γινόσουν τακτικά ρεζίλι αλλά τότε δεν σε ένοιαζε γιατί έπρεπε να βρεις πρέζα, που να ασχολείσαι με ρεζιλίκια, και εξάλλου όταν έπινες οι ξεφτίλες και τα ρεζιλέματα δεν σε άγγιζαν, ήσουν σε άλλη πραγματικότητα. Έδιωξες μακριά τους πραγματικούς και καλούς φίλους οι οποίοι στην αρχή ήταν συγκαταβατικοί, αλλά όταν είδαν ότι τους είχες πιο χαμηλά από την πρέζα και τους είχες εξαπατήσει και κατακλέψει κατΆ εξακολούθηση, για να προστατευτούν αναγκάστηκαν να φύγουν μακριά. Και όσους προσπάθησαν να σε βοηθήσουν ή τους φλόμωσες στα ψέματα ή εκνευρίστηκες μαζί τους που προσπαθούσαν να σου βάλουν «όρια» και τους έκανες πέρα εσύ για να μπορείς να πίνεις ανενόχλητος και χωρίς κάποιον να σε γεμίζει τύψεις. Τους αντικατέστησες όλους με άλλους χρήστες και έτσι μπορούσες να βρίσκεις και πιο εύκολα την ουσία σου, αλλά το κυριότερο πλέον δεν χρειαζόταν να προσφέρεις συναισθήματα στις διαπροσωπικές σου σχέσεις και να μοχθείς για να χτίζεις φιλίες. Απλά έμαθες να κάνεις επαφές με άλλους προσφέροντας και ζητώντας πρέζα, όποιος σου έδινε την περισσότερη ή την φθηνότερη ή την καλύτερη, γινόταν ο καλύτερος φίλος. Και αν χανόταν δεν πειράζει, έβρισκες άλλον χρήστη-φίλο για δοσοληψίες. Έχασες ευκαιρίες να κάνεις τη ζωή σου καλύτερη, να βρεις καλύτερη δουλειά, να προοδεύσεις. Ανά πάσα στιγμή σε ένοιαζε να έχεις μια δουλειά πρόχειρη, να σου δίνει λίγα λεφτά ίσα ίσα για να παίρνεις την ουσία. Εξάλλου με τόσο τρέξιμο κάθε μέρα για να βρεις, που χρόνος για να επενδύσεις και σε κάτι άλλο ή ακόμα και στο ίδιο σου το μέλλον. Το μόνο σημαντικό ήταν η ουσία. Και όταν έτυχε και βρήκες μια δουλειά λίγο καλύτερη που σου έδωσε την ευκαιρία να ανέβεις, την έχασες σύντομα γιατί έλειψες κάποιες φορές που ήσουν άρρωστος το πρωί που ξύπνησες και δεν είχες να πιείς, που άργησες να πας επειδή περίμενες να βρεις τη δόση σου πρώτα, άσε που ήταν και απαιτητική, ζητούσε από σένα αρκετά που εσύ δεν μπορούσες να δώσεις αφού τα είχες δώσει όλα για την εξάρτηση. Οι μόνοι που έμειναν κοντά σου ήταν οι γονείς σου, αναγκαστικά γιατί είσαι παιδί τους, αλλά και αυτοί σε φοβόταν, έκρυβαν τα λεφτά και τα χρυσαφικά τους όταν πήγαινες σπίτι, δε μπορούσαν να καταλάβουν πότε τους έλεγες ψέματα και πότε όχι, μάλλον είχαν ως δεδομένο ότι έλεγες πάντα ψέματα, και δεν είχαν και πολλά συναισθήματα να σου προσφέρουν, εξάντλησες την αγάπη τους, τους άδειασες ψυχικά και υλικά, ήθελαν να σε αγκαλιάσουν αλλά τότε εσύ έχωνες τα χέρια σου στις τσέπες τους για να βρεις κάτι να κλέψεις (μεταφορικά και μερικές φορές και κυριολεκτικά). Και όταν τελείωσαν όλα αυτά, τα είδες από μακριά και διαπίστωσες ότι έκανες τόσες θυσίες, έπιασες τέτοιο πάτο και σύρθηκες στη λάσπη όχι έστω για μία αγάπη ή για κάποιο ιδανικό, αλλά για μία καφέ σκόνη. Και τώρα πρέπει να συγχωρήσεις τον εαυτό σου. Καλή επιτυχία

__________________
18`odWriS`


Status: Offline
Posts: 187
Date:
Permalink   

ketaset εχεις  εναν πολυ ωραιο τροπο να περιγραφεις οσα περιγραφεις!!
και σου ξανα ματα λεω νιωθω και παλι  καθε λεξη απολυτα ολα σε οσα γραφεις!!
Σε παροτρεινω αν θες να διαβασεισ και την δικη μου καταθεση ΨΥΧΗΣ  κανε κλικ εδω


ΜΕ εκτιμηση Θοδωρης!!



__________________
ketaset


Status: Offline
Posts: 4
Date:
Permalink   

Η αλήθεια είναι ότι έχω διαβάσει ό,τι έχεις γράψει, και τα κείμενά σου μου κράτησαν συντροφιά και μου έδωσαν κουράγιο σε δύσκολες στιγμες. Ευχαριστώ...

__________________
18`odWriS`


Status: Offline
Posts: 187
Date:
Permalink   

 

Χαιρομαι που καταφερα και εκανα κατι τετοιο.
Να σαι καλα
ΥΓ Αν δεν εχεισ δει την παραπανω ΤΑΙΝΙΑ
Απλα, δες την............
Requiem for a Dream

-- Edited by 18`odWriS` at 01:49, 2007-07-20

__________________
ketaset


Status: Offline
Posts: 4
Date:
Permalink   

Χεχε, ρε συ... εννοείται ότι την έχω δει. Είναι από τις must-see ταινίες :) Αν και χρησιμοποιεί την υπερβολή για να τονίσει κάποια πράγματα. Παρεπιπτόντως, όταν είδα αυτή την ταινία, μετά πήγα και έκανα ενδοφλέβια χρήση για πρώτη φορά :) Δεν ξέρω πως λειτούργησε μέσα μου, ο περισσότερος κόσμος που το λέω το βρίσκει τρομερά περίεργο που αντί να φρικάρω με τα σκηνικά της ταινίας εγώ μπριζώθηκα περισσότερο, αλλά τί να πεις για την ψυχή του καθενός...
Επίσης σου αντιπροτείνω το Candy αν δεν το έχεις δει, ασχολείται και αυτή με το θέμα.

__________________
18`odWriS`


Status: Offline
Posts: 187
Date:
Permalink   

..Eγω αδερφε την ειδα τωρα αρχες 2007
Ενω ηξερα οτι ειχε βγει μια τετοια ταινια απο χρονια, ποτε μα ποτε δε πηγα στο video club να την παρω..ουτε εγω εχω απαντηση σε αυτο...γιατι και πως..
Ειχα ακουσει ομως την μουσικη που ομολογω οταν την προτοακουσα πριν Χρονια με ΣΥγκλονισε..
Αργοτερα λοιπον τωρα δηλαδη το 2007 ,ειδα και την ταινια και μπορω να σου πω οτι με συγκλονισε και εκεινη.
Τρεις φορες την ειδα.
..Τι να πω? για το Σεναριο? για την Σκηνοθεσια?, την Υποκριτικη ?
Γιατι να πρωτο μιλησω?
Και της τρεις φορες που την ειδα,ηταν τετοια η ΦoΡτιση που παντα βουρκωνα αλλα ποτε δεν εκλεγα.....
Οσο για την ταινια  CAndy .oxi δεν την εχω δει...
Θα την εχ υπο οψην.....
:)
ΥΓ ειδα λιγο απο το τρειλερ....



-- Edited by 18`odWriS` at 12:46, 2007-07-20

__________________
tina_a


Status: Offline
Posts: 1
Date:
Permalink   

ΟΝΤΩΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΤΑΙΝΙΑ .......ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΦΟΡΤΙΣΗ ...ΒΟΥΡΚΩΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΛΑΜΜΑ........

__________________
Page 1 of 1  sorted by
 
Quick Reply

Please log in to post quick replies.
18_ΑΝΩ FORUMS PAGE -> ΨΥΧΗ - ΟΥΣΙΕΣ - ΕΞΑΡΤΗΣΗ - ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ -> η πορεία προς τη λύτρωση - απ' το ανθρώπινο στο θεϊκό
Tweet this page Post to Digg Post to Del.icio.us


Create your own FREE Forum
Report Abuse 		Powered by ActiveBoard